Inuzuka Sai

Havanın yavaş yavaş aydınlanmasıyla tahta pencerenin arasından giren güneş ışıkları, yün yatağın üzerinde süzülmüşçe yatan Zacharias’ı uyandırmıştı. Gözlerini yavaş yavaş kapatarak açmıştı. Esnedi. Yün yatağın üstünde duran elini ağzına götürdü. Saçları dağınıktı. Ayağa kalkıp banyoya gitmeliydi, ancak bu gevşeklikten kurtulmak istemiyordu. Ağzında olan ellerini yavaşça yün yatağa dayadı. Kendini yukarı çekerek doğrulan Zacharias odanın içine öyle bir bakış attı ki sanki korkmuş gibiydi. Odanın solunda duran geniş dolap, sağdaki küçük çalışma masası üstünde parşömenler ve birkaç tane tüylü kalemler, tam karşısından güneş vuran ahşap cam herşey oldukça uyumluydu. Üstü açık yatmış, üstünde karın kaslarını oldukça belli eden bir atlet, altında siyah bir eşofman altı vardı. Ayaklarını hızlı bir şekilde kırmızı halının üstüne götürdü. Ayağa zorda olsa kalktı. Soldaki ahşap dolaba doğru temkinlice ilerlemişti. Dolabın demir sürgüsünü yavaşça açtı. Dolabın kolunu kendine doğru hızlıca çektikten sonra dolap açılmıştı. Birkaç askı ve üstünde duran cübbeler, aşağı tarafta birkaç banyo havlusu ve üstlerinde duran silah. Silahı havluların üstünden nazikçe aldı. Yukarıdaki küçük rafa bıraktıktan sonra havlunun birini ellerine aldı. 'Küttt.' Bir anda evin derinliklerinde yayılan bu ses çıkmıştı. Zacharias elindeki havluyu yere atmış, biraz önce rafa koyduğu silahı tekrar almıştı. Dolabın kapağını yavaş bir şekilde kapadıktan sonra, sanki parmak uçlarında yürürcesine odanın sonundaki kapıya doğru ilerliyordu. Temkinliydi ancak bir o kadarda panikti.

Silahını ellerinde sıkı sıkı tutuyordu. Kim olabilirdi, belkide bir hırsızdı veya bir çapulcu ancak ondan ne isteyeceklerdi. Kapıya varmıştı. Kapının demir kolunu yavaşça kendine doğru çekerek açmıştı. Şimdi uzun koridora çıkmıştı. Koridor bomboştu. Sakinleşmeye çalışıyor gibiydi. Yavaş yavaş koridorda ilerliyordu. 'Küttt.' Evet, son odadan gelmişti. Bir ses daha, birses daha birisi koridorun sonundaki odada bir şeyler yapıyordu. Oraya doğru ilerliyordu Zacharias, görünümü sakindi ancak içinden heyecanlı ve panikleşmiş gibiydi. Kapı aralıktı, yavaşça kapının yanına ilişip içeriye doğru bir bakış atmıştı. Üstünde siyah bir hırka, altında siyah ve bir o kadar güzel desenli pantolon, siyah saçlarını büyüleyen iki tane toka vardı. Şaşırmıştı içeride bir kadın odayı döküyordu. Bu odayı pek kullanmamıştı Zacharias, sadece gereksiz şeyler vardı ancak kadının böyle bir şeyi neden yaptığını biraz sonra öğrenecek gibiydi. Siyah gözler, al yanaklar herşeyiyle tam karşısında harikulade güzel bir kadın vardı. Zacharias silahını kafasını uzatıp baktığı yere doğru doğrultup sola doğru bir adım attı. Uzun boyuyla kapıyı kaplamıştı. Kadının odak noktası olmuştu şimdiden. Kadın ona doğru küçümser bir bakış atıyor gibiydi. Zacharias istifini hiç bozmadan kadına doğru bakıyordu. Bu kadar güzel birinin burada olması cidden şaşırtıcıydı.

" Sende kimsin? "

Sakinleşmiş bir ses tonuyla konuşmuştu. Zacharias şu zaman kadar hiç görmediği ve tanımadığı birisiyle karşı karşıyaydı. Kadın bir anda hareketlenmişti. Zacharias'a doğru yavaş adımlarla geliyordu. Geldi, geldi, geldi. Kadın iyice yakınlaşmıştı. Zacharias elinde duran silahı kadına doğru dayayarak. Kadının daha fazla yaklaşmasını engellemişti. Silah kadının burun kemiğine dayalı bir şekilde duruyordu. Kadını tek hamlede yok edebilecek güce sahip olan Zacharias sakinleşmişti. Kadın bakışlarını yoğunlaştırmıştı. Göz gözeydiler Zacharias kadından bir konuşma bekliyordu. Ancak kadın dilini yutmuş bir şekilde konuşmuyordu. Uzun süren bakışmanın ardından kadının ince ses tonu duyulmuştu.

" Benim kim olduğum önemli değil, ama şunu bil seni öldürmek istemezdim. "

Zacharias şaşırmıştı. Kadın öldürmek istemezdim cümlesini kullanmış sanki onu öldürebilecek gibi konuşmuştu. Zacharias kızgınlığını yüzüne vurmuştu. Heyecanlanmıştı, gözlerini yavaş yavaş kapatıp açıyordu. Kadının ani bir hareketinde silahından çıkacak mermi belli edecekti kendini. Zacharias fısıldayarak konuşmaya başladı.

" Beni öldürmek, yanılıyorsun bayan beni kimse öldüremez. "

Bu sözcükleri söylerken heyecanlıydı. Kadının laflarına aldırmıyor gibi görünüyordu ancak içinden paniklemişti. Ölüm korkusu her tarafını sarmıştı. Kadın ufak bir el hareketiyle Zacharias silahını yukarı doğru kaldırmış, silahından çıkan mermi tavan çarpmıştı. Kadın elini cebine doğru götürerek, cebinden siyah saplı bir bıçak çıkarmıştı. Çelikti parlıyordu. O parlayan bıçak bir hamlede karın kaslarını belli eden atleti geçip Zacharias derisine girmişti. Bıçak çıkıp çıkıp giriyordu Zacharias'ın karnına, Zacharias sendeledi. Yavaş yavaş yere doğru bırakıyordu kendini ve son darbe kadının ölümcül vuruşu ve yüz ifadesi Zacharias'ın aklına kazınmıştı. Sonra darbeyi de yemişti. Geriye doğru gitti ve beyaz mermerin üstüne yığılmıştı. Ölüm burnunun ucuna gelmişti şimdi Zacharias'ın gözleri yavaş yavaş kapanıyordu. Ölümsüzlük kimseye mahsuz değildi. Zacharias yavaş yavaş dünyadan gidiyordu.