Aris kendi evinden bavullarıyla ayrılmış ve eşyalarını ninja akademisindeki eski öğretmenine emanet etmişti.Her sabah yaptığı gibi ilk iş olarak Kasai'nin evine gidecekti.Sabah sabah onu kontrol edecek,ona kahvaltı hazırlayacak,böylece ona biraz daha yakın olup onu görebilmiş olacaktı.Sabah sabah biraz sinirleri gerilmişti ancak Kasai'yi düşününce biraz sinirleri yatışmıştı.Bu sabah ev sahibi evin duvarının yıkılmasıyla ilgili olarak Aris'in evine gelmişti.Aris geçen akşam yaptığı antremanda kılıçlarıyla evin duvarını parçaladığı için ev sahibi onu uyarmaya gelmişti ancak Aris'in sinirleri bozularak ona bir yumruk atmıştı.Ev sahibide onu evden attığı için Aris tüm evi parçalamış,ev sahibininde kıyafetlerini keserek onu orada öylece bırakmıştı.Biraz komik bir durumdu ancak gerçekler buydu.Aris bazen çok sinirli bazen ise çok sevimli biri olabiliyordu.Bu sabahki siniri ise onun korkunç yönünü ortaya çıkarıyordu.
Yavaşça Kasai'nin kapısını çaldı.O uyuyorsa onu uyandırmak istemezdi.Birkaç kere daha çaldıktan sonra kapıyı açarak içeri girdi.Ev tam bir öğrenci evini andırıyordu.Yatak,koltuk,masa,sandalyeler ve bir tezgah...Aris gülümseyerek uyuyan Kasai'ye baktı.İnce bir sesle ninni söylercesine "Uyurken sevdiğim karşımda,ben gülümserim yakınında" demişti.Sesi sevgi dolu ve mutluydu.Yavaşça mutfağa giderek elindeki poşetleri bırakmış ve biraz yemek yapmaya çalışmıştı.Aris bol malzemeyle az yemek yapmasıyla ünlüydü.Ancak yemekleri gerçek anlamda çok güzel olurdu.Yarım saat uğraştıktan sonra Kasai için yemek yapmayı başarmış gibiydi.Yüzündeki "Başardım!" gülümsemesi dışarıdan okunur cinsteydi.Yavaşça içeri giderek yavaşça yatağa uzadı.Kasai'yi izliyordu sakince.Onun saçları,gözleri,burnu,kokusu ve dudakları...Herşeyiyle mükemmeldi.Hele uyurken daha sevimli görünüyordu insanın gözüne.Aris ona saldırmamak için zor tutuyordu kendini.Hafifçe eğilerek onu yanağından hafifçe öptü.Bir eli onun sol tarafında diğer eli sağ tarafta eğilirken destek alıyordu.Hafifçe destek aldığı kollarını iterek geri çekildi."Günaydın Kasai" dedi sevimlice gülümseyerek.Belki bu gülümseyişi görülmeye değer sayılırdı,belki de normaldi.Ancak bilinen tek şey bu gülümsemenin saf sevgi içerdiğiydi.