Lee Konoha'nın o eşsiz gizellikteki büyük ormanına gelir bir ağacın altına geçer ve oraya yavaşca kıvrılır içinden şöyle geçiriyordur:İstediğim şey sadece bir kaç arkadaş ne güzel olurdu hepimiz beraber şu anda yaptığım gibi güzel güneşin batışını izlerdik.O günler için neler vermezdim.Ne güzel olurdu ama ben nedense böyleyim ne kadar cabalas am ne kadar uğraşsam bir arkadaşım olmuyor acaba benim suçum ne?Neden hiç arkadaşım olmuyor neden hiç bir zaman bir tane bile arkadaşım olmayacakmış gibi hissediyorum?
Küçükken çektiklerim yetmedi mi?Neden sürekli kötü şeylere ben rastlıyorum?Bunlar söylerken hiç ağlamayan kibirli Lee’nin gözlerinden küçük damlalar Lee’nin gözünden yerlere süzülerek indi.Lee bir arkadaş istiyordu onun her zaman yanında olacağı asla ama asla kendisini bırakıp gitmeyecek bir arkadaş.Çok fazla mı istiyordu acaba?Sonra kendi kendine söylendi:Neden herkesin arkadaşı oluyor benim olmuyor?Ben kötü bir şey yapmadım ki?Acaba çok mu talihsizim?Bunu merak ediyorum.Bir gün bir arkadaş bulsam ne güzel olur tabi arkadaş bulmak öyle kolay iş deil once doğru kişiyi bulmalıyım.Ardından göz yaşlarını sildi ve şöyle dedi:Neyse şu büyük Dünya’da o kadar insane var belki bende bir tane bulurum dedi ve ormandan birilerinin geçmesini dikkatlice beklemeye başladı.
Konu: Biraz Rahat 
Paz Ocak 31, 2010 5:16 pm
