Filler Yazalım! ^o^

Evet.. Benim klasik forum oyunum :D sitenin kurgusundan bağımsız; karakterinize hiç bir etkisi olmayacak rpler yani bildiğimiz filler rpler yazalım ^o^

Out: Eskiden amma uğrardım buraya... Yine yönetmen moduma mı dönsem ne? =P

Elini saçlarının arasına soktu. Terden ıslaklaşmıştı saçı. Gözlerindeki hayattan bezmiş ifade kısıkça etrafı süzüyordu. Güneş onları akşam yemeği masasına koyup kızartmak ister gibi yakıyordu.
"Ne bunaltıcı bir gün..." dedi omuzlarını düşürerek. Konoha sokaklarında ayaklarını yere sürüye sürüye ilerlerken hiç kimseyle göz teması kurmuyor, kimseyle konuşma enerjisini kendisinde bulamadığı için kendi halinde ilerliyordu. Evden hava almak için çıkmıştı. Tabi pek hava aldığı söylenemezdi. Ev bile daha serindi dışarısından. Bu tarz günlere içinden binlerce lanet okuyordu.

O değilde ben size animeden bir replik söyleyeyim:

"Sen kolları dikilmiş bir eziksin"
"En azından boynundan daha iyi..."

--

"Kimi öldürmek istersin naruto ?"

--

Şimdi uzun geldide itachi vs sasuke savaşından önce itachinin realite tanımı...

Elindeki çikolatalı dondurmayla sallana sallana yürüyordu Harumi. Birden ayaklarının üstünde bir acı hissetti. Başını kaldırdığında bir çocuğun ayaklarına bastığını fark etti. Kısa ve sessiz bir çığlıktan sonra ağzını kapattı ve bir kaç adım geriye çekti. Her zaman olduğu gibi ilk özür dileyen taraf yine kendisi oldu nedensizce. "Pardon! Özür dilerim! Benim hatam!" dedi üzgün bir tonla. Dondurmasını bitirmiş ve dudaklarında kalan dondurmayı da peçeteyle silmişti. Hava her zamankinden daha sıcaktı. Güneş değdiği her noktayı gölgesi bile kalmayana kadar buharlaştırmayı planlıyordu sanki(azıcık mübalağadan bişi olmaz her halde :D ). Güneşe(sen deiğlsin sun-kun merak etme :D öküz kadar olan güneşten bahsediyorum *saf muamelesi* :P ) ters ters baktıktan sonra tekrar üzgün gözlerini karşısındaki çocuğa çevirdi.

out: xD

Öyle ruhsuz ilerliyordu ki karşısındaki kızı fark edemedi. Sırtı eğik ve boyu kısa olduğu için kızı göğüs kafesinin tam altına vurmuştu. Bıkkın sıratını kaldırdı ve kızın suratını süzdü. Sırtını dikleştirdi. Şimdi kızdan en fazla 2 parmak kısa olmuştu. Boyunun kısa oluşunu dert etmiyordu.
"Neden özür diliyosun ki... Ayağına basan bendim... " dedi gözlerini kızın gözlerinden ayırmadan. Daha sonra söylemesi gereken bir şeyi unuttuğunu fark etti." Ve ne kadar bilerek basmadığım için kalpten olmasa da özür dilerim..." kızın üzgün bakışları onu suçlu hissettirdi. Bıkkın bakışlarını ellerini yüzüne sürterek sildi [silgi misal :P] Daha enerjikçe baktı bu sefer kıza.
"Gerçekten özür dilerim! Bak bu sefer kalptendi..."

" Ve ne kadar bilerek basmadığım için kalpten olmasa da özür dilerim..." Bunu dert etmiyordu. Çoğu zaman insanların umrunda bile olmazdı. En azından karşısındaki ÇOCUK Harumi'yi konuşmaya değer biri oalrak görmüştü. Ne mutlu harumi'ye!!"Gerçekten özür dilerim! Bak bu sefer kalptendi..." karşısındaki ÇOCUĞUN enerji dolu tonu kendisini de güneşe(valla sen değilsin :D ) inat canlandırmıştı. "Ehehe...Sorun değil... Hiç acımadı zaten..." dedi işin içine azıcık(!) da yalan karıştırarak. Tekrar güldü ve elini karşısındaki ÇOCUĞA uzattı. "Ben Shirou Harumi. Tanıştığıma memnun oldum." dedi her ne kadar tek sohbetleri(!) "özür dilerim"'den oluşsa da...

ÇOCUK ismini söylemesiyle gülümsedi ve karşılık verdi.
"Ben de Sasaki SunJi. Nays tu mit yu Harumi-çan!" dedi elini kaldırarak. Başka bir gün onu görürmüydü bilmiyordu ancak şimdilik rpnin ilermesi için gerçek hayatta her çarpıştıkları kişiye isimlerini söylememe huylarını değiştirmeliydiler.
"Konoha'nın içinden mi dışından mı?" diye sordu babacanca. Sanki bu MİNİK kızın gözleri her gece baktığı karar gökyüzü gibiydi. Derinlemesine bakıyordu. Lakin bunun ona ne etki yarattığını kestiremedi. Dostcul gülümsemesiyle öylece cevap beklemeye devam etti.

"Konoha'nın içinden mi dışından mı?" diye soran BÜCÜRE gülümseyerek cevap verdi. "Ortasından" Normalde böyle aptal bir konuşma yapmayacağını biliyordu ama sırf özge'nin canı sıkıldı diye şebeklik yapıyor ve böyle saçma bir rp'yi devam ettirmeye çalışıyordu Harumi..
"Ya sen Sun-chan?" diye sordu BÜCÜRE hayat dolu bir sesle. Bu sırada nereden fırladığı belli olmayan dondurmacıyı doldurmuş ve iki tane dondurma almıştı. İlk başka ikisini de kendisi yemeyi düşünmüştü ama sonra ağlar diye birini BÜCÜRÜN ağzına tıktı.

Güneş monitörden gözlerini ayırmadan büyük harfle yazılmış o iğneleyici sözlere bakıyordu. İç çekip Sunjiyi yönetmeye devam etti.
"Ben içinden..." dedi sırıtarak UFAK kıza. Şimdi de AYI gibi ağzına dondurmayı tıkmıştı. Güneş "=_=;" modunda "bu rp nereye gidecek lan..." diye mırıldandı kendi halinde.
SunJi çekilip ilerleyecekken gökten üç elma düştü. Biri Harumi'nin kafasına, diğeri Sunjiyi ıskalayıp hemen yanına üçüncüsü de Ryukun eline.

Özge bir süre güldükten sonra şeytani gözlerle SunJi'nin avatarına baktı. Onun hakkında şeytani planları vardı. özge'nin yeşil gözleri parlayıp Özge'yi şeytan mode'a sokarken özge ellerini klavyeye uzattı.
Harumi kafasına düşen kurtlu elmaya ters ters baktı. Sonra gözlerini havaya dikip o elmayı atana tip tip baktı. Ardından kunaisini çıkartıp ona doğru fırlattı. Elini gözlerine siper ederek kunainin isabet edip etmediğine baktı. "uh..Kötü girdi.." dedikten sonra başını indirip ters ters VELEDE baktı. Niye kurtlu elma onun başına değil de yanına düşmüştü? Özge'nin gözlerindeki parıltının sebebi şimdi anlaşılıyordu. Harumi alnındaki fermuarı indirip Harumi görünümden çıktı. Harumi aslında bir kurttu!!! 0.o Birden VELEDİN üstüne atladı ve kafasını yedi =.=