Sasaki SunJi

Karakter Bilgileri:
İsim: Sasaki SunJi
-Lakap: -
Yaş: 12
Cinsiyet: Erkek
Clan: Iwasaki
Dış Görünüşü:

Spoiler:

Siyah saçları çok hafif kıvrımlarla omuzlarına ucundan dokunur. Yosun rengi gözleri buğday teninden hemen seçilir.Kısa boyludur.Bu ufak görünüşü her zaman onu sevimli göstermiştir.Genelde rahat hissettiren kumaşlı giysileri giymeyi sever.
Karakteri:
Hırslı, keçi soyundan geldiği düşünülecek kadar inatçı ve egoist. Rahatına düşkündür. Sakarlığı çoğu kişi tarafından dalga geçilme konusu olmuştur. Hiç kimsenin onu geçmesine boyun eğemez. Birisinin ona emir vermesi en nefret ettiği şeydir.
Clan Bilgileri:
Clan Adı: Iwasaki
Kekkei Genkai: Tsukigan
Clan Sembolü:

Clan Geçmişi:
Iwasaki Shigure Kiriden Konohaya gelince kurmuştur.Birbirlerini sürekli korudukları ve birbirlerinin güçlenmesi için deli gibi çabaladıkları için kısa sürede güçlenip büyümüşlerdir.Hala gizemlerini diğerlerden saklarlar.Sakladıkları iç çekişmelerinden biri de yıllar önce yaşanan savaş karmaşasıdır. Yaşanan savaşta Kiri soylu olunması nedeniyle içlerinden bir taraf Kiriye casusluk yapmayı öne sürer. Lakin bu konu tamamiyle reddedilip Kiri yandaşları klandan atılmıştır.
Link:
https://narutorp.yetkin-forum.com/clan-yaratma-f7/clan-yaratma-belgesi-t222.htm#3098

Rütbe Bilgileri:
Rütbe: Genin
Köy: Konoha

Yetenek Bilgileri:
Özel Yetenek:
Genjutsu
Taijutsu
Element Yatkınlığı: Katon
Özel Karakteristik Yetenekleri:
Tsukiganı henüz aktif olmasa da saf Tsukigan kullanıcısıdır. Shigure'nın bizzat soyundan geldiği için diğer Tsukigan kullanıcılarından bir adım öndedir.Tsukiganı aktif olunca gözü hiçbir şey görmez. Sadece öldürmeye programlanmış bir canavara dönüşür.
Jutsular:
İsmi: Kage no Hangetsu
Türü: Ninjutsu
Seviyesi: C
Element: Özel Teknik
Açıklama:
Jutsu yapıldığı zaman yapan kişinin elinde gölgeden bir hilal oluşur.Hilalin gölgesinin içinden kızıl higanbana yaprakları çıkar ve her biri keskin bıçak olarak kurbanın bedenine girer.Hilalin gölgesini bir yere kurabilir jutsu yapan.Örneğin hilalin gölgesi bir ağaca kurulur,kurbanın haberi olmadan higanbana yaprakları hilalden çıkar ve kurbanı vurur.
Kage Shuriken no Jutsu - D


Özgeçmiş ve Rp Örneği:
Özgeçmiş:
Doğduğu an bile yalnız değildi. İkizi ona hayatta verilmiş en değerli varlığıydı. İkizinin ondan tek farkı daha uzun olması ve doğuştan aktif Tsukigan sahipliğiydi. Bu yüzden hep ikizi ondan üstün görüldü. Elini tutan ikizi ne olursa olsun korudu onu... Ve o da yemin etmişti ikizini koruyacağına. Lakin Iwasaki klanının güç arzusu ve bitmek bilmez en iyisi olma zaafı SunJi ve ikizine de sıçradı. Araları, ne zaman güce gelirse konu, bozuluyordu. Tabi ikisi de bunu istemedikleri için aralarındaki bağı sürekli korumaya çalıştılar. Klanının onu dışlamasına daha fazla katlanamayan SunJi artık ikizine eski gözüyle bakmamaya başladı. Mutlak kaybeden olmak canını sıkıyordu. Sonunda klan lideri ikizleri karşılaştırmayı seçti. İkizlerden kim yenerse kaybedenden uzaklaştırılacak, bir daha görüşmeyeceklerdi. SunJi olayın şokuyla ilk ikizine bunu reddetmesi için yalvardı. Ne var ki ikizininde gözüne kara bir perde inmişti. O gece ikizler birbirlerine ne kadar yara alındığı önemli olmadan saldırdılar. Kazanan herkesin tahmin ettiği gibi güçlü olan,SunJi'nin ikizi oldu. Gece ikizi SunJiyi son kez görürken ona şok edici sözleri söyledi.
"Senden utanıyorum, kaybeden!"
SunJi o anın siniriyle ikizine saldırdı ve onun sol gözünü yaraladı. Anlık sinirin verdiği karar dakikalar sonrasında kendini öyle suçlu hissettirdi ki... Bir kaybedenin buralarda bulunması kabul edilemezdi. O da evden kaçtı. Ne kadar uzağa gidebiliyorsa o kadar uzağa gitti. İzinin bulunmaması için de aile ismini değiştirdi.
Rp Örneği:
Rüzgar kalabalığın içinde fark edilmiyordu bile. İnsanların arasında kayboluyor o uzaklardan getirdiği huzuru armağan olarak veremiyordu. İçine çekti sıcaklık derecesini kaybeden havayı. Hafif eğik çatıdan kısık gözlerle bir oraya bir buraya giden kalabalığı süzüyordu. Gülümseyip insanları mutlu etmeye çalışan nadir Konohalı haricinde hiçbirini umursamıyordu. Bu kalabalık midesini bulandırıyor, her şeyin herkesin üstüne üstüne gelip boğacağını düşünüyordu. Bu yüzden insanların yanında olmak ona hoş gelen bir şey değildi. Koşuşturan meşgul kalabalıktan dikkatini çekip yeni bir adım attı çatının ucuna doğru. Buradan güneşin batışını engelsizce izleyebiliyordu. Hava hafiften hafiften kızıllığa çelmeye başlamıştı. Birazdan şahit olacağı renk cümbüşü için seyir halini alıyordu Nyoru. Dizlerini kırdı.Yavaşça eteğini toplayarak çatının kenarına oturdu. Dizlerini karnına çekmişti.Ayaklarının arasındansa eteğini tutuyordu. Üzerinde yine ona yakışan pileli eteği vardı. Açık renk tenine deyen bossa dokulu eteği rüzgarla heran havalanabilirdi. Saçları omuzlarından dökülüp yere değmekten son anda kurtuluyordu. Eflatun gözlerinde her zaman görülen sinsilik yerine yara almış ruhu simgeleyen kederli bakışlar,dokunsan diplerindeki hapishanesinden fırlayacak gözyaşlarının hayaleti vardı. Dudakları ne hüzün için ne de mutluluk için bükülmüştü. Bir ressamın çizimi gibi,bir porselen bebeğin dudakları gibi dümdüz ve ipeksi duruyordu. Çenesini dizlerine yasladı. Dağların arkasında tüm yorgunluğunu atmak için saklanan turuncu güneşe ne kadar bakarsa baksın gözlerini kamaştırmıyordu. Dudaklarından kelime ordusu olup fışkırmak isteyen kelimeler, isyanları bastırılmış gibi güzel gözlerini parıltılar eşliğinde yaşarttı. Ağlayamazdı... Ne için ağlıyordu ki? Ağlaması için bir nedeni yoktu. Güçlü bir klanın mensubuydu. Güzellik açısından kıskanılacak kişiler arasındaydı. Klanı onu sayıyordu. Babası her istediği şeyi sağlıyordu. Bu sayılan şeyler gülücükler saçması için büyük bir neden -miydi? Onun kalbini titretmesini asla kendine yediremediği yalnızlık duygusu yine içini dürtmeye başlamıştı. Hayatında ona en yakın olmuş arkadaşı akademideki sabahları zorla selam verdiği kişiler olmuştu. Güneşe kenetlenmiş gözlerinin açısını bir an olsun değiştirmeden o dolu gözlerini akmaması için zorluyordu. Dikilmiş gibi tüm insanı buruk hissettiren hisleri içinde saklayan Porselen Bebek dikişlerini kesip dudakları araladı.
"Gün içinde insanlardan topladığın çakıl taşı gibi hüzüncükleri, bizi terk edip giderken, gölgelere saklanan bu mahzun ruhlara hüzün afeti gibi mi vuruyorsun?"

Onayyy