Hüzünlü bir gün

Bakışlarındaki soğuk duman boğuyordu rüzgarlı denizleri kılcını kınından çıkarmadan.Bir saniye daha yaşasaydım diye solup giden ruhlar.Ağaçlar küsmüş hepsi ilkbahar ortasında yaprak dökmüş.Bedenler çürümeye yüz tutmuş sevgi ve ailelerin yerini kin ve cesetler almış.Sağ kalmayı başaranlar köyden uzaklaşıyor,ömürlerini bir gün daha uzatmanın verdiği haz ve ailelerini kaybetmenin verdiği hüzünle.Bir ninjanın günlüğündeki şu sözler hayat buldu bir grup köylünün dudaklarında.

''Kaburgalarımdaki acı dayanılmaz hale geldi.Dayanmak istiyorum fakat dayanamıyorum.İnsanın aklına gelmiyor ölümü tercih etmek ama ölmek istiyorum.''Ayçiçeği rengindeki sayfalardan;buğulandı gözler büzüldü dudaklar kimisi hıçkırmaya başladı eksik bir acı içinde.

Nefret sanki havayı olması gerekenden çok önce karartmıştı sanki dünya bitirmek istiyordu günü görmek istemiyordu bu vahşeti gün yüzüyle.Ama ölüm kan istiyenin yanında geliyordu.Katil yüzlerce kişiyi bir gecede öldürmüştü.Acı görmek istiyordu karşısına bir köylü çıktı kırık tırpanı ile pek birşey yapamayacağını bilsede karşı çıktı bu adama;Umutsuzca saldırdı Katil acımadı kılıcını çekti ve tırpanın altından geçip gencin karnından bağırsaklarına doğru kılıcını sapladı genç inanılmayacak şekilde ölmeye karşı gelmişti.Katil sırıttı,Bağırsakları delip geçmiş kılcını yukarı doğru usulca kaldırdıFışkıran kan heryerde kan gölleri oluşmasına sebep olmuştu.Elindeki kılıcı ters çevirdi kör tarafı yukarı bakıyordu artık,kör tarafı ile kaburgalara doğru kaldrdı kılıcı.Genç adam için dünya yabanı bir ev gibiydi ölüceğini anlamıştı ve sessiz bir çığlık attı.Gencin takati kalmadığında kılıç yön değiştirip mideye saplandı.Midedeki bütün asit eti kavurmuş yok etmişti.Genç bu maddi dünyadan ayrılmak üzereydi.Acıyı arzulayan gözler tatmin olmuş görünüyordu.Kılıcı kaburgaları kırarak çıkarttı ve gencin nefes borusuna kılcın ucu ile bir delik açtı adam kendi kanında boğularak ölmüştü.

" Tek bir şey biliyorum o da Katil'in tam bir psikopat olduğudur." diye düşünüyordü Susanowa Katashi'nin genci nasıl öldürdüğünü izlerken. Alışkındı aslında böyle şeylere. Kendisi asla zevk için birini öldürmemişti öldürmezdi de. Bulunduğu kalın ağacın gövdesinden yavaşça sıyrıldı ve dışarı çıktı. Yavaş yavaş yürümeye başladı. Tık tık tık ....
Katashi'nin yanına geldi ve o masum köylünün cesedine baktı. Katashi'ye döndü ve gözlerindeki tatminliği gördü. Yavaşça ağzından şu kelimeler döküldü.
- Bunu temizlemeyi düşünüyor musun?

''Bunu temizlemeyi düşünüyor musun?'' sakin ve karmaşık gözlerle uchiha'ya baktı ''Sence?''dedi hoşgörü kabul etmeyen ses tonuyla kalbi soğuktan taş kesmişti para ve intikam için yaşardı fakat asaleti ve ihtişamını korumayı hep bilmişti bir dışkı kesesini ne amaçla temizleyecekti.''Bırakalım doğa işini yapsın.'' insanı delirten bir sırıtışın altından süzülüverdi bu sözler.Takım arkadaşının kendisi kadar acımasız olamayacağını düşündü bir an olsun ona acımıştı.
-Konoha'ya gitmeye ne dersin?Belki biraz eğleniriz yeni arkadaşlar fena olmaz hani... kötülüğü yüzünden okunuyordu.Uzun zamandır büyük savaşlara katılmamıştı eski günlerde köyler ne güzel biribirini katlederdi clanlar clanlara düşmandı.Şimdi ise birlik olup köy kurmuşlardı.Cenaze işlemleri için savaşa aramı verilir diye düşündü.

Yerde ölü gibi yatan gencin akciğerindeki hava aniden dışarı yüksek bir ses ile çıktı.Amida şaşırmamıştı bu durumu milyonlarca kez görmüştü.Birden gülmeye başladı ve bağırarak kahkahalar attı zevk aldığı her halinden belli idi.Kolunun kenarından çıkan siyah damar ölü adamın akciğerine saplandı ve dışarı çıkan kan ile beraber tıslama sesi yavaşça yok oldu.

Kılıcının sapında kurumaya başlamış olan kanı gördü ve hemen yerde yatan adamın pantolonundan kestiği bir parça kumaş ile temizledi kılıcının üstündeki çentiklere baktı 27 tane vardı ellerine baktı 6 yara izi vardı.Daha ne kadar yara ve ne kadar çentik olacağını düşündü ve bütün bu düşünceleri zaman denizinde düş kayığına bindirip Konoha için hazırlıklarına başladı.